قرارداد چیست؟

طبق ماده ۱۸۳ قانون مدنی، قرارداد یا عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری نمایند و مورد قبول آن¬ها قرار گیرد. در دنیای امروز، قراردادها یکی از ارکان اصلی زندگی افراد بشمار می روند و در واقع، جزو جدایی ناپذیری از توافقات مهم اداری، تجاری و حتی شخصی بین افراد هستند. طرفین یک قرارداد ممکن است یک یا چند نفر (شخص حقیقی) یا شرکت‌ها و موسسات دولتی و غیر دولتی (شخص حقوقی) باشند.

نکته قابل توجه این است که در مراودات دوجانبه کنونی، داشتن اطلاعات کافی در مورد اهمیت قراردادها، قوانین حاکم بر هر یک از آنها، نوشتن یک قرارداد، و امضای آن توسط طرفین (خواه حقیقی یا حقوقی باشند) لازم و ضروری است و در صورت عقد قرارداد، هر یک از طرفین می‌توانند به صورت قانونی از حقوق خود دفاع کنند. همچنین بهتر است بدانیم که قرارداد یک مفهوم کلی بوده و به قراردادهایی که به صورت رسمی و با تعاریف قانونی منعقد می شوند «عقد» گفته می‌شود.

انواع قرارداد

بطور کلی قراردادهای حقوقی به ۶ نوع کلی تقسیم می‌شوند:

1. قراردادهای مرتبط با املاک

2.  قراردادهای مرتبط با بکارگیری نیروی انسانی

3.  قراردادهای مرتبط با یک کسب و کار

4.  قراردادهای سرمایه گذاری

5.  قراردادهای اعطا نمایندگی

6.  قراردادهای حفاظت از اطلاعات و دانش

بخش‌های ضروری متن یک قرارداد:

بسته به نوع قرارداد، مفاد درج شده در آن ممکن است متفاوت باشد. اما وجود هریک از موارد زیر در هر قراردادی ضروری است و نبود هر یک از آنها می‌تواند کل قرارداد را از حالت حقوقی خارج نمایند.

• عنوان قرارداد: در ابتدای هر قراردادی، نوع قرارداد باید تعیین شود.

• طرفین قرارداد: مشخصات شناسنامه‌ای طرفین قرارداد همراه با آدرس و شماره تماس آنان باید به صورت دقیق درج گردد

• موضوع قرارداد: این بند ماهیت کاری را که طرفین خود را ملزم به انجام آن می‌نمایند نشان می‌دهد. به عنوان مثال، موضوع قرارداد می‌تواند فروش، ساخت و ساز، واگذاری، حق استفاده، و… باشد.

• مدت قرارداد: یک قرارداد می‌تواند محدود یا نامحدود باشد. بنابراین، یک قرارداد اصولی باید دارای زمان شروع و پایان قرارداد باشد.

• مبلغ قرارداد: مبلغ قرارداد و نحوه دریافت‌ و پرداخت به همراه تاریخ‌های پرداخت باید به دقت گنجانده شوند.

• شروط و تعهدات: در متن قرارداد باید به شروط حاکم و تعهدات طرفین به صورت کامل اشاره شود.

• تعیین پیوست‌های قرارداد و ذکر دقیق تعداد بندها و صفحات آن

• امضا تمام صفحات توسط طرفین

عقد قرارداد در هر زمینه ای که باشد، مهمترین عامل اعتماد بین طرفین است و به ایجاد یک رابطه حقوقی بین طرفین قرارداد منجر می شود. این سند کتبی می تواند شامل جزئیات کم یا زیاد بوده و از چند سطر گرفته تا هزاران صفحه را شامل شود. لازم به ذکر است که انواع قرارداد در صورتی معتبر خواهند بود که مخالف نظم عمومی، اخلاق حسنه و قانون نباشند.

گاهی لازم است قرارداد منقعد شده بین دو طرف به زبان دیگری ترجمه شود تا امکان استفاده از آن در سطح بین المللی وجود داشته باشد.ترجمه رسمی قرارداد، در صورت داشتن شرایط لازم -که در ادامه به آن خواهیم پرداخت- در دارالترجمه های رسمی قابل انجام و تایید است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد به مقاله ترجمه رسمی قرار داد سر بزنید. 

منبع: https://tat-translator.ir/pct/contract/